داروهای ضد درد موضعی
داروهای مسکن موضعی شامل کرم ها، ژل ها یا چسب هایی است که روی پوست اعمال می شود. آنها در هر دو نوع قوت بدون نسخه و نسخه در دسترس هستند. آنها اغلب برای کاهش درد موضعی مانند مفصل آرتروز یا درد عضله توصیه می شوند.برای ارتباط با بهترین جراح دیسک کمر در تهران اینجا کلیک کنید.
داروهای مسکن که می توانند به صورت موضعی تجویز شوند عبارتند از:
- کپسایسین . درد ناشی از برخی شرایط، مانند استئوآرتریت و فیبرومیالژیا، با کپسایسین قابل کاهش است. کپسایسین یک کرم یا ژل است که از فلفل چیلی درست می‌شود و حس گرمی را به ناحیه استفاده می‌کند. کپسایسین را می توان به راحتی در خانه با استفاده از مواد کاملا طبیعی مانند پودر کاین و روغن نارگیل تهیه کرد.
- ضد تحریک کننده ها مواد ضد تحریک (مثلاً داغ یخی، باند طلایی) باعث ایجاد احساس گرم یا سردی می شوند که توسط موادی مانند منتول، زمستان سبز و اکالیپتوس ایجاد می شود. کرم ها و ژل های ضد تحریک اغلب برای درد عضلات استفاده می شوند و معمولاً برای استفاده با سایر اشکال تسکین درد بی خطر هستند. برخی از مواد ضد تحریک، مانند محصولات حاوی منتول، به عنوان لکه های پوستی در دسترس هستند.
- لیدوکائین . لیدوکائین یک کرم، ژل یا چسب بی حس کننده موضعی است که باعث بی حسی موقت می شود و به کاهش درد در ناحیه استفاده شده کمک می کند. به طور کلی برای آرتریت و سایر بیماری های اسکلتی عضلانی استفاده می شود. لیدوکائین اغلب با مواد دیگر در محصولات بدون نسخه ترکیب می شود. این پچ با نسخه 5% (مثلا لیدودرم) و بدون نسخه به صورت پچ 4% (مثلاً Salonpas) در دسترس است.
- دیکلوفناک موضعی . این یک NSAID موضعی است که برای درمان علائم آرتریت از جمله درد، تورم، التهاب و سفتی استفاده می‌شود. فقط به صورت نسخه در دسترس است.
- ترولامین سالیسیلات . این کرم مسکن موضعی اغلب برای درد آرتریت توصیه می شود. ترولامین سالیسیلات (به عنوان مثال Aspercream، Myoflex) از نظر شیمیایی شبیه آسپرین است و اثر ضد التهابی مختصری دارد.